Jak zapewnić naszym podopiecznym dobre warunki w akwarium . (cz. 3)

Akwarium "naturalne" powinno być dobrze zarośnięte przez rośliny naczyniowe, przynajmniej 1/2 do 3/4 dna. Z tego najlepiej wysokie okazy sadzić z tyłu i stopniowo coraz niższe bliżej szyby frontowej. Część roślin powinna być na tyle niska, aby było nad nimi miejsce do pływania. Roślin pływających nie powinno być zbyt dużo, aby nie zasłaniały światła. Z zielenią związane jest usuwanie martwych i oderwanych liści, oraz okresowe przerzedzanie.

Sztuczne oświetlenie jest niemal zawsze konieczne. Gdy akwarium stoi w mocno nasłonecznionym miejscu lepiej okno osłonić i zastosować umiarkowane światło. Za silne światło może być bowiem niekorzystne dla wahań pH wody, które są tym większe im bardziej miękka jest woda. Najlepiej stosować świetlówki różnego typu, przy czym minimum dla kryptokoryn to ok. 20-30 W / 100l wody. Inne rośliny mogą być o wiele bardziej wymagające. Oświetlamy 12-14 godzin na dobę.

W ten sposób mamy zapewnione stałe, wysokie nasycenie wody tlenem, oraz pochłanianie przez rośliny CO2, związków mineralnych, oraz nieorganicznych związków azotowych i innych trucizn. Hamowany jest wtedy proces beztlenowego rozkładu białek, będący źródłem m.in. toksycznego amoniaku i siarkowodoru. Istotne jest, że właśnie trujący amoniak NH3 wydzielany przez ryby, oraz powstający z rozkładu szczątków organicznych pobierany jest przez rośliny tylko częściowo. Pobierają one natomiast dużo azotanów NO3, które są produktem końcowym, tzw. procesu nitryfikacji, przeprowadzanego przez bakterie. Właśnie one - te z rodzaju Nitrosomonas i Nitrosoccus utleniają NH3 do NO2 (azotyny), a następnie bakterie Nitrobacter i Nitrocystis zamieniają NO2 w NO3, czyli szkodliwe dopiero w dużych ilościach (powyżej 100mg/l ) azotany. Jeśli nasze rośliny nie usuną ich w dostatecznym stopniu to pozostaje nam okresowa wymiana części wody.

Trzeba pamiętać o bardzo ważnej roli bakterii tlenowych w akwarium, szczególnie podczas pierwszego zakładania zbiornika, gdy w świeżej wodzie jeszcze ich nie ma. Najlepiej wtedy dodać trochę wody z innego, starszego akwarium i poczekać kilka dni przed wpuszczeniem ryb. Niektórzy zalecają nawet okres miesiąca.

Pozostaje twardość i pH (odczyn) wody. Związki mineralne i różne sole decydujące o twardości są również pobierane przez rośliny, jednak przy znacznym parowaniu wody i uzupełnianiu jej "kranówką" może ona niebezpiecznie wzrosnąć. Można ograniczyć wyparowywanie przez przykrycie akwarium szybką, którą najlepiej ułożyć na przeciętym wzdłuż wężyku (nie z czarnej gumy!). Należy jednak wtedy zostawić mały otwór i napowietrzać wodę aby ułatwić wymianę gazową.

Zwiększyć twardość można przez dodanie np. soli morskiej, ew. kuchennej, natomiast zmiękczyć przez dolanie wody destylowanej lub czystej (!) deszczówki. pH ulega dobowym wahaniom, które są tym mniejsze im woda jest twardsza. Do jego podniesienia mogą posłużyć wapienie i muszle ślimaków (które jednocześnie podnoszą twardość), a obniżają pH torf akwarystyczny i w pewnym stopniu korzenie drzew. Odczyn ten można również korygować przez częściową podmianę wody, ponieważ w wodociągu ma ona najczęściej pH ok. 7 (obojętne).

Ważne jest również utrzymanie w kontroli ilości glonów. Jest ich wiele rodzajów, z których nie wszystkie rosną przy silnym świetle. Zależy nam aby nie było ich zbyt dużo ze względów estetycznych, ale także by nie przeszkadzały roślinom nadmiernie je porastając. Z glonami można poradzić sobie wprowadzając ryby z rodziny zbrojnikowatych, kosiarki lub ślimaki. Szczególnie polecane są ślimaki z rodzaju Ampularia, które nie rozmnażają się zbyt gwałtownie i których ilość bardzo łatwo można kontrolować (w przeciwieństwie np. do zatoczków). Do niektórych twardych glonów porastających szyby niezbędna jest jednak ręczna skrobaczka, lub żyletka. Ślimaki dodatkowo usuwają resztki pokarmu i inne szczątki organiczne, ale równocześnie wytwarzają dużą ilość odchodów, co trzeba uwzględnić.

< 1, 2, 3 >